Ponieważ o świętach nie jestem w stanie napisał nic miłego, skupię się na książkach przeczytanych w podróży. Na razie - lekka i łatwa fantastyka, bo na poważniejsze lektury nie mam jeszcze siły.

K. Griffin, Nocny BurmistrzPo ponad roku wróciłam do Griffin i jej cyklu miejskim czarnoksiężniku Matthew Swifcie, czyli mojej pokrewnej duszy, jako że ( Read more... )

... i jego nieodłączny element, czyli książki ( Read more... )

Przewaliły się nade mną niczym fale najbardziej czaso- i energochłonne wydarzenia września i liczę, że teraz już będzie z górki. Nawet perspektywa wyjazdu do rodziny, który najpewniej nastąpi w najbliższą sobotę, nie przeraża mnie zbytnio, może pominąwszy kolejowy aspekt tej imprezy: bo wtf, jeszcze kilka lat temu do Rzeszowa z Gleivitz jechało się ( Read more... )

Napisałam dziś fanfict do McCarthy'ego. Konkretnie do Drogi. Oficjalnie stwierdzam, że jestem szurnięta...

A wszystko chyba przez to, że ten tekst za mną chodzi. Chodzi jak najęty i nie mogę się go pozbyć z głowy, choć na dobrą sprawę nie zasługuje na aż tyle atencji, bo jak już kiedyś stwierdziłam, moim ulubionym post-apo jest Heroes And Villains ( Read more... )

Tu - bez żadnych porównań, bo teksty skrajnie różne.

O. Tokarczuk, Anna In w grobowcach świata
        Nie jestem pewna, na ile to jest fantastyka, bo Anna In... to raczej baśń, mit na nowo opowiedziany, ale przyjmijmy, że cała fantastyka to w zasadzie retellingi baśni i mitów. Tokarczuk wzięła sobie na warsztat jeden z najstarszych mitów ludzkości, ( Read more... )

Ponieważ się zapuściłam (recenzencko), teraz trzeba to wszystko odkręcić. W tak zwanym międzyczasie zostało potraktowanych po macoszemu aż dwanaście książek. I obawiam się, że niewiele da się już dla nich zrobić, poza potraktowaniem ich zbiorczo. Zacznijmy od prozy o imponującym rozrzucie tematycznym - od japońskich opowieści z dreszczykiem po ( Read more... )

Święta były i minęły, ku mojej ogromnej radości, ale o tym później. Tymczasem w drodze na Wschód udało mi się przeczytać Wir, czyli drugi tom "trylogii ryfterów" Petera Wattsa, wypożyczony od madhakatrii, a w drodze do domu Milczenie owiec Th. Harrisa, którego recenzję sobie daruję, bo taki staroć pewnie wszyscy zainteresowani już znają.

Idźmy zatem do Wiru. ( Read more... )

( Nudny wstęp zawodowy, można sobie spokojnie odpuścić )

Ponieważ chcę zatrzeć wrażenie, że czytam tylko Pratchetta.

( Król kłania się i zabija )

Szał w społeczeństwie nieco opadł, ale nadal wstręt mam do rozmów okołopolitycznych, zwłaszcza że od paru tygodni przeżywam zniechęcenie do ludzkości w ogólności, a do rozmów z ludźmi o intensywnie odmiennym światopoglądzie szczegółowo.

Stwierdziłam za to, że kiedy się zakocham w jakiejkolwiek idei (swojej lub cudzej) do tego stopnia, żeby nie ( Read more... )